Dusza jest fenomenem, ona nieustannie kąpie się w świetle
Nie zależnie od tego z jakiego miejsca we Wszechświecie pochodzi, kiedy żyjemy na Ziemi nasza dusza zespala się z łonem Gai. W łączności z Niebem i Ziemią dusza scala indywidualną mądrość jaką zdobywała w kolejnych inkarnacją z mądrością Czystego Ducha, jaki przenika całą rzeczywistość. Z tego połączenia jakości odradza się jedność, jaka rozmywa dualność trzeciego wymiaru. Gdy doświadczamy mądrości duszy, doświadczamy światła. W takim doświadczeniu możemy odejść od napinania się i pogoni. Analityczny umysł przestaje nas kontrolować i zaczyna się rozpadać, a my coraz bardziej świadomie dostrzegamy gry matrixa. Kąpiąc się w esencji duszy nie potrzebujemy już tak intensywnie gonić za doczesnymi dobrami. Zaczynamy czuć, że możemy płynąć we własnym tempie, doświadczając godności i zrozumienia. Dajemy sobie możliwość życia po swojemu korzystając z płomienia kreacji.
Jak wydobyć esencję duszy?
Odchodząc od karania siebie, uznając swe tempo i piękno unikalność włączamy się w mądrość duszy. Kiedy tworzymy: malujemy, śpiewamy, tańczymy, zdobimy dom, kreatywnie gotrujemy otwieramy się na piękno naszej duszy.
Nie zależnie od tego jakich traum doświadczyliśmy, tylko umysł może podpowiadać nam, że skaziliśmy się nieczystością. Dusza jest czystością, nie da się jej zniszczyć – tylko my sami nadmiernie goniąc za dobrami tego świata, czy popadając w poczucie winy blokujemy swą potężną moc. Żyjąc w przestrzeni duszy nie potrzebujemy walczyć i krytykować, doświadczamy piękna i dobrobytu. Nie zależnie od tego jak daleko odeszliśmy od duszy w każdym momencie życia możemy odnowić jej mądrość .
W kontakcie z duszą możemy otworzyć wiele świetlistych portali i ostatecznie zamknąć te cieniste jakie wtłaczały nas w ból i cierpienie.
Wiele dusz jakie żyją teraz na Ziemi, narodziły się tu tylko po to, by odtwarzać Sieć Życia w czasach WIELKIEGO PRZEJŚCIA PLANETY do EPOKI ŚWIATŁA.
Rok 2020 jest rokiem egzaminu dla nas wszystkich ludzi a w szczególności dla Świetlistych Dusz. Jest to rok ostatecznej deklaracji na to, komu i czemu służymy? W tym roku każdy z ma szansę zadać sobie pytanie na ile miłuje siebie, bo tylko z poziomu zaopiekowania się sobą, możemy tworzyć światło dla innych. Nie musimy czuć w sobie wielkiej misji, po prostu wystarczy żyć i tworzyć harmonię, bo ze spokoju serca tworzą się najbardziej pełne konstrukcje.
Matrix czyha na nas z wieloma zasadzkami, cały czas próbując trzymać nas w sieci strachu. Kiedy jednak odnawiamy święty płomień w sercu, spotykamy się z mądrością duszy wychodząc poza szum i potrzebę życia w matni. Oddychając z duszy- oddychamy światłem, żyjemy w wielowymiarowej przestrzeni. Cisza staje się naszym przyjacielem, przyroda karmicielką , Ziemia krainą obfitości a Niebo niesie inspirację zaś delikatny wiatr przemiany zmienia nasze życie na pełniejsze.
Wioletta Ewa Tuchowska
